De Gentse Griet Aesaert, bekend van haar ambachtelijke handtassen van Belgisch leer, mag de komende twee jaar de reistasjes van Brussels Airlines ontwerpen. Zo'n 170.000 Aesaerts reizen binnenkort jaarlijks de wereld rond. 'Mijn volgende droom is Angèle te strikken.'
Toen de Gentse handtassenmaakster Griet Aesaert in de zomer van vorig jaar een mail kreeg van het bedrijf dat alles maakt wat op een vliegtuig van Brussels Airlines gebruikt wordt, dacht ze eerst dat het spam was. 'Het leek te mooi om waar te zijn, dus ik had er niet meer naar gekeken', zegt ze in haar kleine atelier aan het Citadelpark, bomvol leer, potten met ritssluitingen en een selectie van haar ambachtelijk gemaakte handtassen. Maar toen ze een week later een uitnodiging voor een videocall kreeg, besloot ze toch eens te luisteren. 'Het bleek dus wel serieus te zijn.'
De producent voor Brussels Airlines vroeg haar een reistasje voor businessclass te ontwerpen. 'Zo'n vraag had ik nog nooit gekregen', zegt Aesaert. Het tasje moest kleurrijk zijn en skincare producten bevatten. 'Bij kleurrijk dacht ik voor de voering meteen aan de schilderijen van Elisia Poelman, want mijn tassen zijn neutraal en sober', zegt Aesaert. 'Voor skincare kwam ik uit bij Barbara Geusens van Nomige, een beautymerk dat werkt op basis van DNA. We kennen elkaar van aan de schoolpoort.'
Ik heb even getwijfeld, want ik wilde mijn eigenheid behouden. Maar Brussels Airlines is een schone naam.
De drie vrouwen sloegen de handen in elkaar, blikten een filmpje in en haalden de aanbesteding binnen. De komende twee jaar verzorgen ze vier etuis voor de vluchten naar Afrika, Washington en New York. In totaal zullen zo'n 170.000 tasjes jaarlijks de wereld rondreizen. Een enorm aantal, Aesaert verkocht vorig jaar zo'n 580 tassen via de webshop en nog eens evenveel via winkels, goed voor een omzet van 204.000 euro, exclusief btw. 'Ik heb even getwijfeld, want ik wilde mijn eigenheid behouden', zegt Aesaert. Aan de tasjes verdient ze niets, 'maar Brussels Airlines is een schone naam'.
Belgisch leer
Aesaert is architecte van opleiding en werkte vijf jaar voor Stéphane Beel. In 2018 zegde ze de architectuur vaarwel om zich volop op haar hobby van tassen ontwerpen te gooien. De liefde voor het vak ontstond toen ze tijdens een stage in Zürich in Zwitserland begon te knutselen met leer uit het lederwarenwinkeltje naast de deur. 'Toen ik terug in België was, heb ik een cursus gevolgd en dan heb ik redelijk snel materiaal gekocht en ben ik in dit atelier getrokken.
Lang maakte Aesaert elke tas zelf, met leer van de Waalse looierij Masure dat speciaal voor haar soepel wordt gemaakt. Maar vorig jaar rond Kerstmis besloot ze die aanpak om te gooien wegens een te vol hoofd en dito orderboek. Voortaan wordt een deel van de tassen gefabriceerd door een bedrijf in Waregem, dat een fabriek in Tunesië heeft.
'Toen de eerste tien tassen arriveerden, moest ik even slikken. Tot nu toe kende ik elke tas die ik verkocht, ik kon zeggen waar de draad was opgeraakt', zegt ze. 'Maar mensen op de webshop verwachten vooral dat ze de volgende dag hun tas hebben. Dus maak ik nu een onderscheid tussen de standaardcollectie en maatwerk, dat ik zelf blijf doen. Dat is dan bijvoorbeeld een tas met de voering van een hemd van iemand die is overleden.'
Hoewel groeien volgens Aesaert minder belangrijk is dan levenskwaliteit, lonkt binnenkort een nieuw pand - '15 keer zo groot als dit' - dat zowel een winkel, een atelier als een plek voor workshops zal zijn. En naast het assortiment voor Brussels Airlines, dat Aesaert ook zelf wil aanbieden, komt er een nieuwe collectie met een reistas, een toiletzak en een laptopsleeve.
Ook op de planning: een reis naar Hongkong, waar de tasjes voor Brussels Airlines worden gemaakt. 'Ze hebben ons gezegd dat dat in goede omstandigheden gebeurt, maar we willen graag zelf eens gaan kijken', zegt ze. 'Bij voorkeur in businessclass.' (lacht)